سلام دوستان عاشق.اول از همه یه عذر خواهی به همتون بدهکارم, مدتی عزلت گزیده بودم و نمیتونستم در محضر عاشقانه ی عاشقان حاضری بزنم.ان شاالله اگر بر جفای

دلبر صبری باشد و عمری برقرار زین پس سوزناک ترین اشعار رو گلچین میکنم.از دوست عزیزم (ابراهیم) هم عذر خواهی میکنم که این کوتاهی کردیم و ...

اینم یک شعر عاشقانه از استاد حضرت شیخ اجل سعدی:

دوست می دارم من این نالیدن دلسوز را

تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

شب همه شب انتظار صبح رویی می رود

کان صباحت نیست این صبح جهان افروز را

وه که گر من باز بینم چهر مهر افزای او

تا قیامت شکر گویم طالع پیروز را

گر من از سنگ ملامت رو بر پیچم زنم

جان سپر کردند مردان ناوک دلدوز را

کامجویان را ز ناکامی چشیدن چاره نیست

بر زمستان صبر باید طالب نوروز را

عاقلان خوشه چین از سر لیلی غافلند

این کرامت نیست جز مجنون خرمن سوز را

عاشقان دین و دنیا باز را خاصیتیست

کان نباشد زاهدان جان و مال اندوز را

دیگری را در کمند آور که ما خود بنده ایم

ریسمان در پای حاجت نیست دست آموز را

سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست

در میان این و آن رخصت شمار امروز را

دلنوشته های من.دلنوشته های عاشقان.دلنوشته های ابراهیم حسینی.دلنوشته.عاشقانه.شعروگریه.عاشقی.دلبر.ابراهیم.ابراهیم حسینی.دلنوشته های ابراهیم حسینی.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: