است.

بی شک هر نوشته های که از ته دل بلند شود یر قلب خواننده هم می نشیند :«هر آنچه از دل براید لاجرم بر دل نشیند».

اما اینجانب ابراهیم حسینی عشق را در یک جا و مختص مکانی خاص نمیبینم بلکه به نظرم عشق همه جا هست حتی آنجا 

که فکر انسان خطور نمیکند«.به هر جا بنگرم کوه و در و دشت  نشان از قامت رعنا تو بینم...

به نظر من معرفت حاصل از عشق یا همان پختن و چیره گشتن نه سوختن و ساختن به همه غم و رنج در شیدایی و فراق 

در عشق میارزد.

عشق آنچپنان وسیع است که فقط عاشق قادر به درک آن میباشد. اغیار بی خبرانند که مدام اظهار عشق میکنند.

عشق نهفته در قلب انسان است نه در زبان . « آن را که خبر شد خبری باز نیامد »

هر کسی لیاقت ورود به جرگه عشقبازان را ندارد و تحمل درد عشق عاشق را لایق وصال دوست میکند .

این آتش عشق است نسوزد همه کس را ...

من میبافم...

  تو میبافی...

   من برای تو کلاه،تا سرت گرم شود

    تو برای من دروغ،تا دلم گرم شود

بلند قدوهیکلی. توی مدرسه دروازه بان مان بود.

همیشه وقتی به او می رسیدم, می گفتم :

((تو با این هیکلت خیلی تابلویی , آخرش هم سیبل میشی!))

گذشت تا عملیات فاو. از رود خانه که گذشتیم خوردیم به سیم خاردارهای حلقوی.

دشمن آتش می ریخت. نزدیک بود قتل عام بشویم که دیدم ستون حرکت کرد.

جلوتر که رفتیم دیدم یک نفر...

و اما ابراهیم حسینی نیز با داستان های عاشقانه و رمان های جذاب والبته حکایات زیبا سعی در زیبا سازی این وبلاگ دارد...

مـــهـــلــــتـــــــ بده مــــــــیـــــــــرومـــــــ

فـــــقــــطـ

پـــایـــتـــــــ را بــــردار تـــا غـــرورمـــــــ را جـــمـــعـ کـــنــمـــــــ